Informacja pobrana z akcja-katolicka.bialystok.opoka.org.pl – Konkurs literacko-plastyczny dla dzieci i młodzieży pt.: „W jaki sposób dziś mogę być przyjacielem św. Dominika Savio?
Konkurs literacko-plastyczny dla dzieci i młodzieży pt.: „W jaki sposób dziś mogę być przyjacielem św. Dominika Savio?”
Akcja Katolicka w ramach XIV Dni Kultury Katolickiej zaprasza rodziny, nauczycieli, uczniów szkół podstawowych, średnich i placówek oświatowo-wychowawczych z województwa podlaskiego do wzięcia udziału w Konkursie literackim i plastycznym dla dzieci i młodzieży pt.: „W jaki sposób dziś mogę być przyjacielem św. Dominika Savio?”
2 kwietnia 2022r. minęła 180. rocznica jego urodzin.
Dziś niech pobudzi nas wszystkich – dorosłych, dzieci i młodzież – do głębszej refleksji nad przeżywaniem naszej wiary nad celem życia tu i teraz, nad nieprzemijalnością wartości jakie daje nam wiara w Jezusa Chrystusa.
Dominik przyszedł na świat 2 kwietnia 1842 roku w San Giovanni di Riva, miejscowości oddalonej 40 km. od Turynu. Jego rodzice byli prostymi ludźmi, ojciec był rzemieślnikiem a matka krawcową. W wieku zaledwie 5 lat został ministrantem, gorliwie przechodził kilka kilometrów na poranne Msze święte. Z wielkim trudem dźwigał też ciężki mszał. Od dzieciństwa był odpowiedzialny za innych. Swoich kolegów uczył, jak dobrze czynić znak krzyża. Mając 6 lat, zaczął uczęszczać do szkółki prowadzonej przez księdza proboszcza. Był zawsze grzeczny i bardzo koleżeński. W wieku 7 lat przyjął po raz pierwszy do swego serca Pana Jezusa.
Dominik był obdarzony darem kontemplacji, nieraz wiele godzin pozostawał w kościele, adorując Jezusa. Pewnego dnia usłyszał poruszające kazanie księdza Bosko, który powiedział, że wszyscy powołani są do świętości i że świętość jest możliwa do zrealizowania przez każdego. Głęboko poruszony tymi słowami zapragnął zostać świętym. Dnia 8 grudnia 1854, w dniu uroczystego ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Marii Panny, Dominik napisał osobisty akt ofiarowania się Niepokalanej:
Maryjo, ofiaruję Ci swoje serce. Spraw, aby zawsze było Twoim. Jezu i Maryjo, bądźcie zawsze moimi przyjaciółmi. Błagam Was, abym raczej umarł, niż bym miał przez nieszczęście popełnić choć jeden grzech.