Kongres
rozpoczął się modlitwą w kaplicy adoracji, po której miała miejsce
konferencja popularnonaukowa zatytułowana: „Błogosławiony Michał Sopoćko
jako pedagog. Aktualność wizji wychowania oraz wzór wychowawcy”. Wśród
prelegentów znaleźli się: prof. Elwira Kryńska, omawiająca wychowanie
młodzieży w II Rzeczypospolitej, ks. prof. Adam Skreczko, który
przedstawił działalność pedagogiczną bł. Michała oraz bp Henryk
Ciereszko, dzielący się wspomnieniami wychowanków Błogosławionego.

Konferencję poprowadził ks. prof. Mieczysław Ozorowski, dziekan Wydziału Teologicznego UKSW.

Po
południu uczestnicy zgromadzili się na wspólnej modlitwie Koronką
do Bożego Miłosierdzia i Eucharystii, której przewodniczył ks. dr Michał
Damazyn z diecezji bydgoskiej.

W
homilii podjął on refleksję nad drogą uczniów Chrystusa do wiary oraz
nad współczesnym obrazem Kościoła w świecie. Zwrócił uwagę, że uczniowie
nie stali się wierzącymi natychmiast – ich wiara dojrzewała w czasie,
poprzez słuchanie nauki Jezusa, widzenie Jego cudów i bezpośrednie
doświadczenie Jego obecności. Kluczowym momentem był dla nich kontakt
ze Zmartwychwstałym, który uświadomił im, że ich Nauczyciel to także Pan
i Zwycięzca.

Kaznodzieja
wskazał na aktualność tej drogi również dziś – także współczesny
chrześcijanin potrzebuje osobistego spotkania z żywym Chrystusem.
W obliczu zewnętrznej krytyki i prób marginalizacji wiary – sprowadzania
jej do symboli i zamykania w murach świątyń – przypomniał, że Kościół
jest żywym Ciałem Chrystusa. Nie jest instytucją bez mocy, lecz
wspólnotą zwycięskiego Boga, który nadal działa i prowadzi swoich
uczniów.

Przywołując zawołanie biskupie nowo wybranego papieża Leona XIV, zaczerpnięte ze słów św. Augustyna – In Illo uno unum
(„W Nim stanowimy jedno”) – podkreślił, że siłą Kościoła jest jedność
w Chrystusie. Z niej wypływa odwaga, moc i zdolność do przezwyciężania
trudności.

Nawiązując
do tematu kongresu, ks. Damazyn mówił: „Rozważając dziś siłę
wychowawczą, jaką posiadał bł. ks. Michał Sopoćko, musimy pamiętać,
że on sam był wychowywany przez Boga, był wychowankiem Boga. Otworzył
przed Nim wszystko to, kim był, a łaska Boża – przy jego zaangażowaniu –
dokonała dalej wszystkiego”.

Po
Mszy św. miało miejsce pierwsze wykonanie oratorium pt. „Źródło
nadziei” – dzieło inspirowane duchowością Bożego miłosierdzia, które
powstało z okazji przypadających w tym roku ważnych rocznic: 50-lecia
śmierci bł. ks. Michała Sopoćki, 25-lecia ustanowienia Święta
Miłosierdzia Bożego, kanonizacji św. Faustyny Kowalskiej oraz 20.
rocznicy śmierci św. Jana Pawła II.

Oratorium,
napisane przez ks. Tadeusza Goleckiego i skomponowane przez Tadeusza Trojanowskiego, zostało wykonane przez Chór Politechniki
Białostockiej, Chór Komendy Wojewódzkiej Policji w Białymstoku, artystów
Opery i Filharmonii Podlaskiej, pod dyrekcją Wioletty Miłkowskiej.

Kongresowi
towarzyszy również wystawa, przygotowana przez siostry ze Zgromadzenia
Sióstr Jezusa Miłosiernego w Myśliborzu, zatytułowana „Błogosławiony ks.
Michał Sopoćko – Apostoł Bożego Miłosierdzia, pielgrzym nadziei”,
upamiętniająca 50. rocznicę śmierci Apostoła Bożego Miłosierdzia.

„Błogosławiony ks. Michał Sopoćko napisał w swoim Dzienniku:
«Moje życie było jednym wielkim pasmem Bożego Miłosierdzia».
I rzeczywiście – przeszedł przez życie jako pielgrzym nadziei, wierny
swojemu powołaniu. Głoszenie miłosierdzia Bożego i dawanie świadectwa
było dla niego niezmienną zasadą. To właśnie o nim Pan Jezus powiedział
do św. Faustyny: «jest to kapłan według serca mego»” – mówi s. Dominika
Steć.

Ekspozycja obejmuje 14 plansz, na których zamieszczono fragmenty Dziennika oraz Wspomnień błogosławionego.
Nowoczesną formą przekazu są kody QR – po ich zeskanowaniu można
usłyszeć autentyczny głos ks. Sopoćki i wsłuchać się w jego przesłanie.

„Zapraszamy
do udziału w tej duchowej pielgrzymce, której przewodnikiem jest sam
błogosławiony. Niech stanie się ona zachętą do refleksji nad własnym
powołaniem. Bo życie każdego z nas – tak jak jego – jest jednym pasmem
Bożego miłosierdzia” – podkreśla s. Dominika.

Jutro
ks. dr Michał Damazyn wygłosi dwie konferencje do uczestników kongresu:
dla rodziców, która poświęcona będzie wychowaniu do wiary w duchu
Błogosławionego, oraz konferencję dla wszystkich, którzy pragną
zrozumieć, co dziś oznacza być apostołem Bożego Miłosierdzia.