W ostatnią niedzielę Adwentu św. Łukasz Ewangelista ukazuje nam Maryję, która udała się do domu Zachariasza i Elżbiety. Zapewne powodów do wyruszenia w drogę było wiele. Maryja z pośpiechem – pełna radosnych emocji, ale i obaw – pokonała drogę, liczącą ok. 150 km w górzystym, niebezpiecznym terenie, aby podeszłej już w latach krewnej okazać pomoc. Być może nosząc pod sercem Syna Bożego, sama potrzebowała także czasu na wewnętrzną akceptację swej nowej sytuacji życiowej, dlatego poszukiwała rady dojrzałej, mądrej kobiety.

Nie wykluczając żadnego z tych powodów, nade wszystko Maryja chciała Elżbiecie powiedzieć: Bóg jest ze mną, Bóg jest we mnie! Ten, który miał przyjść, jest już pośród nas! Zaniosła swojej krewnej nowinę o dobrym Bogu, który postanowił spełnić swoją obietnicę. Na dzielenie się samą radością wystarczyłoby zapewne kilka dni. Tymczasem Maryja pozostała u Elżbiety trzy miesiące, aż do narodzin Jana Chrzciciela. Pozostała tak długo, jak długo niezbędne było jej wsparcie duchowe i fizyczne. W ten sposób nie słowami, ale czynem ukazała nam, że służąc bliźnim, służymy samemu Bogu.

Siostry i Bracia w Chrystusie Panu.

Spotkanie Maryi z Elżbietą jest wzorem dla naszych międzyludzkich spotkań i relacji. Aby one były możliwe, trzeba w wielu przypadkach zdecydować się na długą drogę prowadzącą w stronę bliźnich. Domaga się to najpierw opuszczenia „domu” własnego egoizmu, wyjścia poza obręb własnych lęków, zranień, obaw, zahamowań a nade wszystko własnego wygodnictwa. Następnie trzeba „wejść do domu drugiego człowieka i pozdrowić go”, a więc z szacunkiem spojrzeć na jego tajemnicę, wyjątkowość i niepowtarzalność. Wówczas dochodzi do autentycznego spotkania, które wyklucza pogardę, poniżanie i manipulacje.

Niewątpliwie już niedługo, będziemy mieli okazję wejść na drogę dobrych relacji i pojednania przy wigilijnym stole. Gest łamania się opłatkiem, łzy wzruszenia i podanie ręki na znak przebaczenia i zgody nie będą oznaką słabości, ale wewnętrznej mocy i nadziei na budowanie lepszego jutra. Szczególnie podczas świąt Bożego Narodzenia przebywajmy razem we wspólnotach rodzinnych, odwiedzajmy krewnych i znajomych, a szczególnie chorych i samotnych. Ofiarujmy innym radość, dobre słowo, piękne życzenia. Zanieśmy innym przede wszystkim Chrystusa, który jest obecny w sercu każdego z nas.

Przezwyciężajmy wszelkie lęki i obawy, i z radością dzielmy się naszą wiarą. Przecież dla wielu z nas przez adwentową spowiedź i modlitwę, Bóg na nowo stał się źródłem radości i pokoju. Dlatego z wiarą powtarzamy słowa, które wypowiedziała Maryja: „Rozradował się duch mój w Bogu, Zbawcy moim” (Łk 1,47). Mamy więc czas radości i bliskości Boga.

Siostry i Bracia w Chrystusie Panu.

Tegoroczne święta Bożego Narodzenia będą szczególne ponieważ rozpoczniemy Rok Jubileuszowy 2025 upamiętniający przyjście na świat Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jego uroczyste rozpoczęcie nastąpi 24 grudnia 2024 r. o godz. 19.00 obrzędem otwarcia Drzwi Świętych Bazyliki św. Piotra w Watykanie przez papieża Franciszka. A to dla ludzi wierzących oznacza, że będzie to czas wielkiej szansy by doświadczyć ocalającej miłości Jezusa i czas ponownego odkrycia, że On jest naszą jedyną Nadzieją. A ta „Nadzieja zawieść nie może”, bo jest oparta o Boże obietnice i umacnia ją w naszych sercach miłość Ojca niebieskiego, rozlana przez Ducha Świętego (por. Rz 5,5).

W tym czasie wszyscy będziemy mogli obficie korzystać z łaski zbawienia, zwłaszcza przez możliwość zyskania jubileuszowego odpustu zupełnego. Odpust jest darowaniem wszelkich kar doczesnych za grzechy, które zostały już odpuszczone w sakramencie pokuty co do winy. Ufam, że będzie to także okazja do przypomnienia oficjalnej nauki Kościoła o odpustach, co dla wielu może być pomocą w podejmowaniu wysiłku, aby unikać grzechów, zwłaszcza ciężkich, jak również do regularnego korzystania z sakramentu pokuty.

Zgodnie z wolą papieża Franciszka, podobnie jak we wszystkich diecezjach świata, Rok Jubileuszowy w naszej archidiecezji rozpoczniemy w Uroczystość Świętej Rodziny 29 grudnia br. podczas Mszy św. o godz. 11.00 w katedrze białostockiej. Serdecznie zapraszam przedstawicieli wszystkich parafii – duchownych, osoby konsekrowane i świeckich – do udziału w tym wyjątkowym wydarzeniu. W uroczystej procesji wniesiemy do katedry Krzyż Jubileuszowy, który będzie nam towarzyszył do zakończenia jubileuszu 28 grudnia 2025 roku, przypominając podstawową prawdę wiary zapisaną na kartach Ewangelii św. Jana Apostoła: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony” (J 3,16-17).

W czasie Roku Świętego proszę wszystkich o włączanie się w strumień dobra i łaski, płynący od Pana. Aby to umożliwić, w naszej archidiecezji zostały wyznaczone kościoły i kaplice jubileuszowe, gdzie wierni będą mieli okazję korzystać z sakramentu pokuty oraz trwać na modlitwie. Tam też będą mogli, spełniając określone warunki, zyskać łaskę odpustu zupełnego. Z pewnością przysłużą się temu organizowane wydarzenia o charakterze wspólnotowym, zwłaszcza pielgrzymki i celebracje liturgiczne.

Proszę Was, podążajcie za Maryją – Jutrzenką Nadziei w stronę tych, którzy utracili nadzieję i nie widzą wyjścia z mroku grzechu. Świadectwem własnego, dobrego życia, pomóżcie im uwierzyć, że wyrwanie się z niewoli zła jest możliwe! Uwierzcie, że jesteście do tego zdolni, że posiadacie wystarczające motywacje i nadzieję, które możecie przekazać innym w czasie naszej wędrówki przez życie. Bądźcie pielgrzymami nadziei!

Na kończący się czas Adwentu, zbliżające się Święta Bożego Narodzenia i rozpoczynający się Rok Jubileuszowy 2025 z serca Wszystkim błogosławię.

Abp Józef Guzdek
Metropolita Białostocki