Informacja pobrana z chcejezusa – Oswoić różę
„Oswoić różę”
Anna Maria Kolberg OV
Wydawnictwo „Bernardinum” Sp. z o.o., Pelplin 2012
„Poznaje się tylko to, co się oswoi.(…) Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez.”
Antonie de Saint – Exupéry, „Mały Książę”
Tytuł ujmuje od razu i wszyscy miłośnicy „Małego Księcia” mają jednoznaczne skojarzenia. Wątpliwości rozwiewa motto wybrane przez Annę Marię Kolberg, które umieściłam na początku. Mały Książę dowiaduje się od lisa, że „oswoić, znaczy stworzyć więzy” i „jesteś odpowiedzialny za to, co oswoiłeś”. Zdaje sobie wtedy sprawę, że budował relację ze swoją różą – tą, którą kochał, ale ranili się wzajemnie i nie umieli szczerze ze sobą rozmawiać. Autorka „oswaja” codzienne sprawy, zwykłe ludzkie historie, baśnie. Jak pisze wydawca: „Oswaja je”, by podzieliły się swoją najgłębszą tajemnicą – że noszą ślad dłoni Stwórcy, że są Jego ulubionym sposobem komunikowania się z człowiekiem. Zaprzyjaźnione fakty i słowa „oswajają” z kolei nas i niepostrzeżenie prowadzą do Pana Boga.
81 opowiadań zebranych w książce ukazywało się najpierw piśmie katolickim „Pielgrzym” na przestrzeni dwunastu lat. Krótkie teksty pisane pięknym językiem chce się poznawać. Każdy czyta się lekko, przyjemnie. Przyciągają zawarte w nich sytuacje, bohaterowie, historie, intrygujące tytuły, mądrość. Mądrość – najbardziej. Anna Maria jest daleka od pouczania, moralizowania, pedagogizowania. Mądrość, taką prawdziwą, życiową, czasami oczywistą, a czasami zaskakującą, dosłownie przemyca w sposób subtelny, nienachlany, do przyjęcia przez każdego.
Podczas lektury ta wytrawna ewangelizatorka ewangelizuje – podaje fragmenty Pisma Świętego, głosi kerygmat. Prowadzi czytelnika, który poznaje Boga: Stwórcę, który nigdy z ciebie nie zrezygnuje, Ojca, który uratuje, który kocha mimo wszystko, Sprawiedliwego, Mocnego, któremu sprawiasz radość, który za tobą tęskni. Prowadzi czytelnika, który „oswaja” Boga, lokalizuje Go w swojej codzienności, dostrzega Jego plan w swoim życiu i staje się odpowiedzialny z zbudowaną relację.
Gwarantuję, że książkę czyta się od deski do deski, odstawia się ją na półkę, by potem wielokrotnie wracać do wybranych opowiadań. Naprawdę!
A.Z.
