Oczami Jezusa

Informacja pobrana z chcejezusa – Oczami Jezusa

„Oczami Jezusa”
Carver Alan Ames
tłumaczenie: Przemysław Strugielski, Aleksandra Brożek
Wydawnictwo Esprit Sc
„Alan Ames urodził się w 1953 roku w Londynie. W młodości należał do gangu motocyklowego i podążał drogą pełną przemocy i alkoholu. Po ślubie przeprowadził się z rodziną do Australii. Zwrotny moment w jego życiu miał miejsce w 1993 roku, kiedy w jednej ze swoich wizji Alan zobaczył swoje życie odtworzone niczym film i zrozumiał, jak bardzo było grzeszne i dalekie od Boga. Ujrzał Jezusa na krzyżu oferującego mu przebaczenie. Pan pomógł Alanowi powrócić do życia sakramentalnego i Kościoła.
Później Bóg powołał Alana na jednego ze świadków Bożej miłości do świata. Alan zaniósł tysiącom ludzi nadzieję i błogosławieństwo, których sam doświadczył.
P. Ames ma pisemne poparcie Arcybiskupa Perth (Australia) i wielu innych kapłanów na całym świecie. Arcybiskup Barry Hickey wspierał Alana przez 17 lat, po czym dołączyli do niego Abp Costello i bp pomocniczy Don Sproxton. W ten sposób poparli go wszyscy trzej biskupi Perth.
Od 1994 roku Alan podróżował przez kontynenty by świadczyć o tym, jak Bóg podźwignął go z rozpaczy i beznadziei i tchnął w niego radość i wolność. Alan posiada dar uzdrawiania, którego używa poprzez nałożenie dłoni. Posiada też inne charyzmaty od Ducha Świętego, jak na przykład słowa poznania. Wszystkie te dary zostały udokumentowane i potwierdzone przez księży i biskupów z całego świata. Ważnym momentem w działalności Amesa była przemowa podczas Światowych Dni Młodzieży w Toronto w 2002 roku, a także przemowy w najświętszych miastach Chrześcijaństwa (w 2004 roku – w Bazylice Zwiastowania w Nazarecie, w Kościele św. Katarzyny w Betlejem i Św. Zbawcy w Jerozolimie). Owoce posługi Alana to uzdrowienie, nawrócenie, nadzieja, wsparcie i umocnienie przekazywane wiernym przez Boga podczas spotkań modlitewnych.
Jezus Chrystus przemawia i pojawia się w wizjach Alana od lutego 1994 roku. Jego książka „Oczami Jezusa” została już przetłumaczona na język niemiecki, włoski, hiszpański, polski i wiele innych, a w samej Polsce sprzedała się w kilkudziesięciu tysiącach egzemplarzy.”
http://www.radioniepokalanow.pl/wiadomosci/kosciol/3997-carver-alan-ames-w-polsce.html

Opowieść o życiu Jezusa na podstawie mistycznych objawień C.A. Amesa;
„Polecam tę książkę każdemu, kto chce poznać Jezusa bardziej osobiście i lepiej Go naśladować” O. Richard McSorley SJ.

Tak zachęca nas wydawca, umieszczając te informacje na okładce. Najpierw jednak wzrok przyciąga ilustracja: Jezus – w typowej dla Niego pozie – nauczający żywo reagujących na to, co mówi, ludzi, a w tle (prawdopodobnie) Jerozolima. Okazuje się, że jest to obraz James’a Tissot”a „Ojcze nasz – Modlitwa Pańska”. To nieprzypadkowe, jak mylnie można zinterpretować okładkę. Myląca może też okazać się informacja, że tekst powstał na podstawie mistycznych objawień. Czytelnik może wzdrygać się na samą myśl – objawienia: trudne, zagadkowe, nie do zrozumienia. Ta pozycja jest wyjątkiem odbiegającym od reguły, która mówi: „Nie oceniaj książki po okładce”. Obwoluta jest miła dla oka, zachęca do wzięcia tomu do ręki, stonowane barwy wprowadzają pozytywne skojarzenia. Tak samo dzieje się z treścią powieści. Już po przeczytaniu pierwszych dwóch zdań jesteśmy mile zaskoczeni – narratorem jest Jezus. To On opowiada o wydarzeniach, spotkaniach, przemyśleniach, modlitwach. Powieść składa się z trzech części i jest dziennikiem z podróży, wędrówki Jezusa i Jego uczniów. Język utworu jest bardzo prosty, współczesny, sprawia, że tekst czyta się bardzo płynnie i często trudno jest się od niego oderwać.
Poznajemy Jezusa w codziennych, przyziemnych sytuacjach – długa, nużąca wędrówka, szukanie noclegu, przygotowanie posiłku, rozstrzyganie sporów i zatargów wybuchających wśród uczniów. Jednak towarzyszymy Mu również w synagodze, gdy czyta Pisma, tłumaczy je, naucza, spotyka się z Ojcem. Jesteśmy przy Nim i wiemy, co myślał i czuł podczas uzdrowień, samotnych spacerów, na których jednoczył się z Trójcą Świętą, rozmawiał z Ojcem, otrzymywał umocnienie. Razem z Mistrzem obserwujemy zmiany zachodzące w Piotrze, formowanie jego charakteru, poczucia pokory, przyjmowania odpowiedzialności za innych, przygotowanie apostoła do objęcia najwyższej funkcji w Kościele. Razem z Jezusem widzimy jak Jego prowadzenie buduje w Janie mądrość, Jakuba uczy dostrzegać potrzeby innych, Bartłomiejowi daje cudowny Boży spokój, który sprawia, że uczeń wielbi Boga snem. Każdy dzień Jezusa, każde Jego Słowo, każdy Jego gest, Jego spojrzenie, Jego myśl utwierdzają nas w pewności, że jest On Miłością.
Ciekawym wątkiem jest relacja Jezusa z Judaszem. Poznajemy charakter Judasza, jego upodobania, pragnienia, widzimy jak odnajdywał się wśród uczniów i jak słuchał Mistrza. Smutne jest to, że człowiek przebywający blisko Boga, praktycznie bombardowany Jego Miłością, pozostał zamknięty, ślepy i głuchy na Niego. Wątek Judasza jest okazją do refleksji nad sobą, swoim postępowaniem, swoimi motywacjami, nad swoją relacją z Jezusem.
Chociaż napisałam, że utwór czyta się bardzo łatwo, to nie znaczy, że bardzo szybko. Treści skłaniają do wędrówki w tempie Jezusa, częstych postojów, refleksji, modlitwy prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Gdy docierasz do ostatniego dnia, czujesz niedosyt – jak to, już koniec- jesteś głodny Jezusa.
A. Z.

12